Sevdiğin şeyi yapabilme şansını elde edene kadar, yaptığın işi sev

Aramızda kaç kişi sabah uyanıp işe giderken mutsuz oluyor?
Ya da kaç kişi mutlu gittiği iş yerinde en ufak terslikte mutsuzlaşıyor?


Peki düşündünüz mü bundan 5 yıl once de böyle mi hissediyordunuz?

İçinizden gelen ses ; evet,5 yıl once de aynıydı dese bile eğer günlük tutmuyorsanız bunun doğruluğundan emin olmanız mümkün değil.


Bazen kendimde bazen de çevremdekilerde gözlemlediğim bir durum bu,çoğu zaman buna mesleki tükenmişlik diyorum,kimi zaman da sahip olduklarının kıymetini bilememe.


Neden mi?

Çok basit,tıpkı ilişkilerde olduğu gibi.

Aşık olup evlendiğiniz yada aynı eve taşındığınız mükemmel sevgiliniz (buna yeni işiniz veya ilk iş gününüz diyelim) yıllar geçtikçe size o kadar da çekice görünmemeye başlar.Macunu ortadan sıkıyor olması,sevmediğiniz arkadaşları,olaylara karşı tavırları size batmaya başlar (buna da iş yerinde 3.yılınızı doldurduğunuz zaman diyelim).İşte o pek de beğenmemeye başladığınız sevgiliniz sizi pat diye bırakırsa (buna da işinize son verildiği gün diyelim) ,dünya başınıza yıkılır,ne yapacağınızı şaşırırsınız.O beğenmediğiniz işiniz işte o gün gözünüze o kadar da kötü görünmez.

Demeye çalıştığım şu ki işler her zaman istediğiniz gibi gitmez,öyle zamanlarda yapabiliyorsaniz bulunduğunuz yerden uzaklaşin,uzaklaşin ki gerilmiş lastiğin yapacağı hareket gibi koşa koşa ,motive bir şekilde işinize geri dönebilesiniz.


Yapamıyorsaniz  hayal edin,gitmeyi istediğiniz yerde olduğunuzu hayal edin.


Ve son olarak da tüm bunları denediniz yine de olmuyorsa;

Sevdiğiniz seyi yapabilme şansını elde edene kadar yaptığıniz işi sevin.
Kendinize bir zaman planı yapin,gözünüzü açık tutun,gerçekten ne yapmak istediğinizi keşfedin ve harekete geçin.


Şansıniz açık olsun...